Archiwa: życie codzienne - Muzeum Pamięci Sybiru | Białystok

Strona główna
Produkty otagowane „życie codzienne”

życie codzienne

Znaleziono: 6

Fotografia przedstawiająca jasełka w Polskim Dom

Fotografia przedstawiająca jasełka w Polskim Domu Dziecka w Bolszoj Jerbie, rodzinne zdjęcie Apolonii Karp i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski wraz z legitymacją – między innymi takie pamiątki możecie zobaczyć w Muzeum Pamięci Sybiru w ramach cyklu Eksponat Miesiąca. Podczas inauguracji styczniowej odsłony mogliśmy poznać historię, która kryje się za umieszczonymi w muzealnej gablocie przedmiotami.

Apolonia Karp została deportowana na Syberię 20 czerwca 1941 r. Wraz z nią na Wschód wywieziono również dwójkę jej dzieci – Jarosławę i Ryszarda – a także jej bratową, Marię Mroziewską, z córkami Stanisławą i Haliną oraz synami Czesławem i Wiesławem. Po dotarciu do Kraju Krasnojarskiego na Syberii wszyscy trafili do wsi Bolszaja Jerba w kołchozie Krasnyj Bojec (Czerwony Bojownik).

Apolonia Karp była założycielką znajdującego się w miejscowości Bolszaja Jerba Polskiego Domu Dziecka. Po miesiącach ciężkich prac, w połowie 1942 r. sierociniec przyjął transporty polskich sierot, łącznie ok. 120 dzieci. Poza sierotami w Domu Dziecka przebywał również polski personel (ok. 30 osób – w tym Apolonia Karp sprawująca funkcję wicedyrektorki placówki oraz Maria Mroziewska pracująca w kuchni) oraz ich dzieci. Łącznie ok. 200 osób.

Polski Dom Dziecka przetrwał trudny okres, który w 1943 r. zapoczątkowały ujawnienie Zbrodni Katyńskiej oraz śmierć gen. Władysława Sikorskiego. W 1946 r. dzieci oraz pracownicy z Bolszaja Jerby otrzymali szansę powrotu do kraju. Opuścili Związek Sowiecki i rozpoczęli nowe życie w Polsce, jednak zupełnie innej niż ta, którą opuszczali kilka lat wcześniej.

Pamiątki można oglądać do połowy lutego 2025 r.

🎄 W piątkowy wieczór, 10 stycznia, odbyło si

🎄 W piątkowy wieczór, 10 stycznia, odbyło się coroczne spotkanie noworoczne, będące tradycją Muzeum Pamięci Sybiru. Wśród zaproszonych gości znaleźli się przedstawiciele białostockiego środowiska sybirackiego oraz przyjaciele Muzeum i reprezentanci miasta.

Gości przywitał prof. Wojciech Śleszyński, dyrektor Muzeum Pamięci Sybiru:

💬 Bardzo serdecznie witam Państwa w Muzeum Pamięci Sybiru na pierwszym, tradycyjnym już spotkaniu w Nowym Roku. Jest to szczególny czas, w którym możemy podsumować miniony rok i spojrzeć z nadzieją w przyszłość. Przede wszystkim chciałbym życzyć Państwu, aby ten nadchodzący rok był pełen zdrowia, pokoju, radości oraz by przyniósł wiele okazji do spotkań w gronie rodziny i przyjaciół.

🎭 Wspólny wieczór rozpoczął się od spektaklu pt. „Sierociniec” (akt I) w wykonaniu Grupy Teatralnej Słudzy Jej Królewskiej Mości w reżyserii Piotra Klingera. Przedstawienie, w którym główną rolę odegrały dzieci, było niezwykle poruszającą opowieścią o losach polskich sierot uratowanych przez Hankę Ordonównę – gwiazdę przedwojennej estrady. Historia przeniosła widzów do 1941 roku, gdy po zawarciu układu Sikorski-Majski tysiące dzieci opuściło miejsca przymusowego osiedlenia na Sybirze. Wiele z nich trafiło pod opiekę Ordonówny, która zajmowała się nimi w polskim sierocińcu, by wkrótce wspólnie opuścić ZSRS i wyjechać do Aszchabadu. Spektakl wzbogacony był muzyką na żywo oraz piękną grą świateł. Widzowie mieli okazję wysłuchać wzruszających melodii z okresu przedwojennego. Muzyka nie tylko podkreślała emocjonalne momenty, ale również pomagała w budowaniu napięcia i narracji. Występy młodych artystów spotkały się z uznaniem i wzruszeniem ze strony publiczności, a szczególnie Sybiraków, dla których była to podróż w czasie do bolesnych, ale ważnych wspomnień.

Po spektaklu głos zabrał Józef Panasiuk, Sybirak, który opowiedział zebranym, że jego historia jest bardzo podobna do tej, przedstawionej w spektaklu.

💬 I tak, przypomina mi się to wszystko w tej chwili. Nie wiem ilu zostało jeszcze Polaków z domów dziecka, ale ja jestem właśnie przedstawicielem tych sierot polskich, tam na Syberii.

Julia Jabłońska i Anna Święcicka urodziły się w Północnym Kazachstanie we wsi Białorajka. Rodzina Julii i Anny została tam zesłana w 1936 roku z terenów dzisiejszej Ukrainy. W 2005 roku siostry otrzymały wizę repatriacyjną i przyjechały do Polski. Obecnie obie mieszkają w Białymstoku.

W filmie usłyszycie opowieść o życiu na zesłaniu, pierwszych świętach Bożego Narodzenia 🎄 w Polsce i próbie odnalezienia się w nowej rzeczowości.

Zachęcamy do wysłuchania tej wyjątkowej opowieści. 😊

Czy widzieliście już naszą wystawę czasową „Bezkres Sybiru”? 😊

Wystawa przedstawia tematykę wywózek na Sybir poprzez pryzmat sztuki współczesnej i możecie na niej zobaczyć prace artystów i artystek z Instytutu Sztuki Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej. Sercem tego projektu są głosy Sybiraków i Sybiraczek, którzy podzielili się swoimi poruszającymi historiami o zesłaniu.

Serdecznie zapraszamy do Muzeum Pamięci Sybiru.

Wystawę można oglądać od wtorku do niedzieli w godzinach otwarcia wystawy stałej.

Wstęp jest bezpłatny. 😊