Serie wydawnicze Muzeum - Strona 2 z 5 - Muzeum Pamięci Sybiru | Białystok

Serie wydawnicze Muzeum

Znaleziono: 48

🐻 „O! Jaki wielki niedźwiedź!”, „Czy to

🐻 „O! Jaki wielki niedźwiedź!”, „Czy to świstak?”. Tak było dzisiaj na „Akademii Muzeum dla nauczycieli”.
Gogle wirtualnej rzeczywistości robią wrażenie nie tylko na najmłodszych!

Nauczycielki klas I-III poznały dzisiaj szczegóły naszej oferty edukacyjnej skierowanej do najmłodszych oraz zobaczyły z bliska nasze pomoce dydaktyczne.

Potem nasi edukatorzy zaprowadzili gości do sal edukacyjnych oraz oprowadzili ich po wystawie.

Pełną ofertę edukacyjną Muzeum Pamięci Sybiru o formularz zapisów znajdziecie na
👉sybir.bialystok.pl/edukacja

Zapraszamy!

#muzeumpamięcisybiru #sybirmemorialmuseum #białystok #edukacjamuzealna #vr

⚽ W piątkowe przedpołudnie wystawę stałą Mu

⚽ W piątkowe przedpołudnie wystawę stałą Muzeum Pamięci Sybiru zwiedzili młodzi piłkarze Jagiellonii Białystok @jagielloniabialystok

Cieszymy się, że sportowcy Jagiellonii chcą poznać nie tylko historię Polski, ale i opowieści, które nierozerwalnie łączą się z Białymstokiem, Podlasiem, naszymi utraconymi Kresami...

📣 Już jutro, 26 września, w holu stadionu Jagielloni przy ulicy Słonecznej w Białymstoku zobaczycie naszą wystawę plenerową "Wielkie deportacje i drogi wyjścia z sowieckiego piekła. A myśmy szli i szli – niepokonani".

Zapraszamy!👋

#sybirmemorialmuseum #muzeumpamięcisybiru #białystok #jagielloniabiałystok #jagiellonia

Podróżniczka, pisarka, wnuczka Sybiraków, autor

Podróżniczka, pisarka, wnuczka Sybiraków, autorka książki „Zielona sukienka”, Małgorzata Szumska @travels_with_szumeg przyjechała do Białegostoku... ze Złotego Stoku, aby opowiedzieć o swojej wyprawie śladami dziadka i babci – na Syberię i do Kazachstanu.

Pełna niespożytej energii i humoru, podróżniczka ze Złotego Stoku porwała publiczność swoją pełną emocji i zwrotów akcji opowieścią.

Nie była w stanie usiedzieć na przygotowanym dla niej fotelu. Przysiadła na chwilę, by dać się sfotografować – i już stała z mikrofonem w ręce, jak najbliżej widowni, z którą momentalnie nawiązała swobodny kontakt. Nic dziwnego, z wykształcenia jest aktorką!

– Gdy pomyślałam o wyprawie śladami dziadków, to jeszcze zanim zapytałam rodziców, czy pozwolą, poszłam z tym pomysłem do babci.

„Jedź do Mokruszy, zrób dużo zdjęć, a tutaj masz listę moich koleżanek” – podeszła do sprawy Janina. I nauczyła wnuczkę, nieznającą rosyjskiego, trzech fraz: Chcę jeść, chcę palić i „paszoł $%# @&*$ sabaku”.

– Nie zdawałam sobie sprawy, że to aż tak brzydko – śmiała się Małgorzata. Ale wyzwisko przydało się, gdy w Kazachstanie trzeba było się ratować przed tak namolnym, że aż brutalnym taksówkarzem.

Opowieść Małgorzaty Szumskiej przyniosła wzruszającą historię o odnalezieniu Szury, syberyjskiej koleżanki jej babci i odzyskaniu po latach – już przez telefon – kontaktu przez dwie przyjaciółki.

O poszukiwaniu śladów dziadka w postindustrialnym krajobrazie Kazachstanu. O buriackim szamanie i masie szczęścia w kontaktach z nieznanymi ludźmi.

Można je poznać dzięki lekturze literackiego debiutu naszej prelegentki, to właśnie książka „Zielona sukienka. Przez Rosję i Kazachstan śladami rodzinnej historii”.

Obszerną relację ze spotkania znajdziecie na stronie internetowej Muzeum Pamięci Sybiru:
👉sybir.bialystok.pl

#sybir #sybirmemorialmuseum #muzeumpamięcisybiru #białystok

@zloty_jar @stara_kruszarnia @kopalniazlota_goldmine

Do niedawna mówiło się, że miał 13 lat. Byli

Do niedawna mówiło się, że miał 13 lat. Byli też tacy, którzy twierdzili, że w ogóle nie istniał. Wciąż niewiele wiemy o Tadeuszu Jasińskim, nastoletnim bohaterze, symbolu obrony Grodna. Dzisiaj mija 84. rocznica jego śmierci.

Urodził się w 1924 r. w Grodnie. Był synem Zofii Jasińskiej, służącej. O jego ojcu nie wiemy nic. Mieszkał z mamą na ulicy Bonifraterskiej. Samotna Zofia z trudem utrzymywała siebie i syna. Otrzymywali pomoc w ramach miejskiego programu pomocy ubogim. Tadzio był pod opieką Zakładu Dobroczynności w Grodnie. Uczył się w gimnazjum.

Gdy na ulice Grodna wtargnęła Armia Czerwona, do obrony miasta, prócz żołnierzy, przystąpiła ludność cywilna. Przez 3 dni (20–22 września 1939 r.) z najeźdźcą walczyli harcerze, studenci, nauczyciele i mieszkańcy okolicznych wsi.

Młodzi chłopcy, a wśród nich Tadeusz Jasiński, atakowali sowieckie czołgi butelkami z benzyną. Świadkiem starć był Wacław Szczygielski, który tak to opisał:
„W czasie tych walk zostało zniszczonych kilkanaście czołgów sowieckich, których wraki widziałem na ulicach. Pamiętam, że na ulicy Orzeszkowej stał zniszczony jeden z czołgów, który zniszczył mój kolega Jasiński, imienia jego nie pamiętam. Był to mój kolega z ulicy. Miał 15 lat”.

Sowieci złapali Tadeusza i przywiązali go do czołgu. Stał się „żywą tarczą”. Podczas walk, wleczony na tanku, zmaltretowany chłopiec został kilkukrotnie postrzelony.

Gdy maszyna się zatrzymała, podbiegły do niej nauczycielki, Grażyna Lipińska i Danuta Bukowińska, które pomimo gróźb czerwonoarmistów uwolniły Tadzia i zaniosły go do szpitala.

Było już jednak za późno, a rany odniesione przez chłopca zbyt poważne. Zmarł w szpitalu 21 września 1939 r.

Imię Tadeusza Jasińskiego nadano ulicom w kilku polskich miastach, w Grodnie powstał jego symboliczny grób, a sam Bohater został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

#sybirmemorialmuseum #muzeumpamięcisybiru #grodno